Bernardus straalt een exclusiviteit uit die me nieuwsgierig maakt
Ik ben lid ben bij Golfcenter Seve in Rotterdam en Youri is daar golfpro. We trainen er vaak en spelen de par-3-baan. De sunset-rondes spelen we het liefst op Landgoed Bergvliet (net boven Breda). Ik kom daar echt tot rust. De vogels, krekeltjes en een prachtige zonsondergang. Voor deze fotoshoot mocht ik vanwege de planning naar The Dutch komen, ik knijp toch even in mijn handjes hoor. Misschien heb ik nu wel een nieuwe favoriete plek, maar ben nog student, dus voorlopig blijft het bij dromen. Op mijn wishlist staat Bernardus nu bovenaan. Ik ben er geweest tijdens het Dutch Open. De baan wordt ieder jaar mooier en het clubhuis straalt een bepaalde exclusiviteit uit die me nieuwsgierig maakt. Ja dat lijkt me wel wat, spreken we daar de volgende keer af?

We kunnen zo door voor de YouTube-serie ‘carpool karaoke’
Toen ik zes jaar was, ging ik met mijn ouders naar een vakantiepark in Appelscha met een golfbaan ernaast. We besloten een proefles te nemen. Ik kon er helemaal niks van - natuurlijk, want ik was zes. Ik was al blij dat ik een bal goed geraakt had, maar ik was gelijk verkocht. Dit wilde ik vaker doen! Toen we terug in Barendrecht waren, hebben we gelijk contact opgenomen met Golfclub Oude Maas. Ik had echt de tijd van mijn leven. Ik had een superleuk jeugdteam waarmee ik competitie heb gespeeld en ik heb er dus vrienden voor het leven gemaakt. Die ochtend dat we vroeg ging golfen stond de muziek hard in de auto, maar na een rondje avondgolf blèren we ook keihard mee. We kunnen zo door voor die YouTube-serie ‘carpool karaoke’.

Als hij een birdiekans mist, moet hij met blote voeten naar bed
Mijn vriend en ik spelen niet per se een wedstrijdje ergens om, ik ben natuurlijk pas net begonnen en moet nog veel leren. Overigens leer ik ook veel van hem. Als ik met hem samen speel, zeg ik weleens ‘als je deze birdiekans mist, moet je met je bloten voeten naar bed’, maar we spelen ook om wie de bitterballen betaalt. De criteria daarvoor zijn niet gebaseerd op punten, maar wie de meest belachelijke bal heeft geslagen. Dan roepen we naar elkaar - tussen de slappe lach door - ‘dat was echt bitterballenmateriaal hè’. Vaak ben ik de klos, maar dat maakt niet uit, we hebben er de grootste lol om. Alhoewel, met een stablefordwedstrijdje zal ik hem nu nog vierkant inmaken.... Je brengt me op een idee.

Met golfmaatjes kom ik op steeds meer verschillende banen
Steeds vaker vind ik leuke golfmaatjes via de Facebookgroep Golf Maatje of via Instagram. Daardoor speel ik ook op andere banen. Laatst was ik op de Domburgsche, het was echt vreselijk slecht weer, dus de zonsondergang was niet te zien, maar het was een prachtige baan. Ik wil er nog weleens naartoe, en dan met een mooie zonsondergang. Binnenkort ga ik naar Tunesië, daar gaan we ook golfen. Ik ben heel benieuwd hoe daar de zonsondergang zal zijn.

Op de fiets naar de golfbaan, dat is toch rijkdom
Sinds juni 2021 ben ik begonnen met golfen. Mijn vriend golfte al tijdens zijn studententijd. Met de intentie om hem het golfen weer op te laten pakken, gingen we samen naar een open golfdag bij Prise d’Eau in Tilburg. Ik heb zelf ook maar een kennismakingsles geboekt en werd enthousiast. Direct boekte ik een Golfstart-cursus en dankzij golfpro Theo en de groep waarmee ik leste, voelde ik me er thuis. Uiteindelijk ben ik gaan golfen bij De Oosterhoutse, omdat ik daar op de fiets naartoe kan. Het is een stuk makkelijker om even te gaan oefenen of na werk nog snel een rondje te spelen. Wat een rijkdom om daar op de fiets naartoe te kunnen. Overigens klim ik ook graag ’s avonds op de racefiets. Tijdens het wielrennen trap ik even goed de energie eruit om vervolgens bezweet op de bank te ploffen. Het golfen geeft me rust en de mogelijkheid om de dag af te sluiten.

Hopelijk breng ik kinderen op een idee
Als klein jongetje keek ik altijd al naar grote toernooien op televisie. De Ryder Cups in het tijdperk van Seve Ballesteros staan op mijn netvlies gebrand. Dat waren echt de mooiste toernooien waarvoor we ’s nachts wakker bleven. Samen met mijn broertje ging ik dan de volgende ochtend naar een golfbaan om golfballetjes te zoeken in de bosjes. Als we weer thuiskwamen, maaiden we het gras achter de tuin op een aantal plekken wat korter zodat het in onze ogen leek op de strakke greens ‘zoals op TV’. Dat was natuurlijk in de verste verte geen kwaliteitsgreen te noemen, maar wij waren heel trots en serieus. Met oude hockeysticks en de gevonden golfballen organiseerden we dan een toernooitje in de straat. Hopelijk breng ik nu kinderen op een idee.

De Kennemer staat op mijn ‘sunset-golf-bucketlist’
We waren een echt voetbalgezin, maar langzaam, eigenlijk pas vele jaren later is bij mij het golfballetje gaan rollen. In 2006 ben ik begonnen, maar zette toen nog niet echt door. Toen mijn dochters wat ouder werden, ben ik het golf wat serieuzer gaan oppakken en meer les gaan nemen. Dus laten we zeggen dat ik pas sinds 2018 écht ben begonnen. Ik woonde destijds náást Golfparc Sandur, de baan waar ik nu lid ben en de meeste rondes speel. Op mijn ‘sunset-golf-bucketlist’ staat Golfbaan de Kennemer. Ik ben daar vaak geweest toen ik tijdens het Dutch Open als vrijwilliger met een leaderboard mee mocht lopen. Om daar met zonsondergang te golfen moet magisch zijn. Kan er dan iemand met mij meelopen om mijn scorebord te dragen? Ik zal zeker afgeleid zijn en mijn score niet meer bijhouden.

Ik kom wel iedere ronde met dezelfde foto’s thuis
Als ik op een vreemde baan speel en geen idee heb waar de bal naartoe ging - wat weleens gebeurt als je in de schemering speelt - ga ik maar gewoon lopen in de hoop dat ik mijn bal vind. Twilight golf speel je niet om een wereldscore op je kaart te noteren. Ik zie het dan als een trainingsronde, speel vaak met twee balletjes en ik maak natuurlijk veel foto’s. Als de zon langzaam ondergaat, is de golfbaan op haar fotogeniekst. Al kom ik wel iedere ronde met dezelfde plaatjes thuis. Wat dat betreft is het gaaf dat er nu een fotograaf, tevens golfvriend, met me meegaat om mij eens op de foto te zetten.

Een keer kreeg ik de sprinklers in mijn gezicht
Ik ben een avondmens, kom dan echt tot leven. Maar als ik toch vroeg wakker ben, ga ik soms toch golfen. Ik ben weleens de baan op geweest toen die nog niet eens officieel open was. Dat heb ik geweten, want ik kreeg de sprinklers in mijn gezicht. Dat was in de periode dat ik nog twee weekenddagen achter elkaar golfte om mijn golfconditie op te bouwen. Als ik op een dag dan 27 holes speelde, was dat een goede training om 18 holes met minder concentratieverlies vol te kunnen houden. Maar dat was in mijn periode tot 2008.
Sinds 2020 heb ik het golfen weer opgepakt en nu beleef ik het spel op een heel andere manier. We hebben vandaag gelijk een nieuwe datum geprikt voor de volgende ronde, op Golfclub Lauswolt in Friesland.

Voor de zekerheid hebben we lichtgevende ballen in onze tas
Tijdens die ronde in Portugal ging de zon al onder. Vaak weet je wel of de bal een fade of draw heeft, maar nu was het op de laatste hole niet meer te zien. Je verwacht dat-ie echt niet voorbij de bunker ligt, maar blijkbaar kun je dat in het donker niet meer inschatten. De bal lag dus al op de green. Sinds die ronde hebben we voor de zekerheid glow-in-the-dark-ballen aangeschaft. Sowieso overheerst tijdens zo’n ronde altijd het plezier, hoor. Gerald en Manook maken gauw een lolletje met Peter en mij, of we mogen bijvoorbeeld de voetjoker (zie foto hieronder) inzetten om je teammaatje te helpen met de putt. Voordat we starten aan de ronde is altijd de vraag ‘waar spelen we om?’ We zijn allemaal wel fanatiek.

Waarom zou je haast hebben met golfen?
Voor de foto komen we samen op Golfbaan Kleiburg. Toch weer eens wat anders om de zon in de Maasvlakte te zien zakken. Het is heerlijk rustig op zo’n avond. Er zijn minder mensen in de baan, er loopt vaak niemand achter ons, we proberen echt de laatste flight te boeken. Lekker ontspannen en genoeg ruimte voor onze puberale golf geintjes die we onderling hebben. De mensen die rondom hetzelfde tijdstip golfen zijn allemaal relaxed. Niemand heeft nog haast, want waarom zou je? Wij nemen lekker een biertje mee en herkennen inmiddels de verschillende vogels die ‘s avonds tevoorschijn komen.