Column 

magazine

Column Gerard Louter

Huis
op de green

Column 

Beschietingen
Waarschijnlijk zie ik spoken, maar als ik zulke uitspraken lees lijkt waakzaamheid en enige achterdocht me toch geboden. Ligt er al ergens in een la van een overijverige ambtenaar een kaartje met alle golfbanen van Nederland met rode en dieprode vlekken op de plekken die het meest geschikt zijn voor woningbouw? Is Rovers een door het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening vooruitgeschoven pion? Zijn de uitspraken van de duurzaamheidswetenschapper inleidende beschietingen, worden de geesten langzaam rijp gemaakt om Nederlandse golfbanen op te offeren voor woningbouw? Mocht het ooit zo ver komen dan vrees ik dat de Nederlandse golfers, in tegenstelling tot de boeren, weinig steun van het volk hoeven te verwachten.

Een recent onderzoek toonde aan dat golf nog steeds als een elitaire bezigheid wordt gezien, een sport voor de happy few die woont in forse koophuizen met grotendeels afgeloste hypotheken.

Trots op de boeren! Zonder boeren geen eten! 

Zonder golfers? Heel veel ruimte voor huizen op gewilde groene locaties. 

Als golfers luidkeels en massaal protesteren dan maar, net als de boeren met buggies en trolleys snelwegen blokkeren? Ik zie het er niet van komen, daarvoor zijn golfers te netjes en bedaard.

Wacht golfbanen een vergelijkbaar scenario als er straks, mede door een groot gebrek aan geschikte bouwlocaties, voor tienduizenden mensen echt geen huis meer te vinden is? Peter Boelhouwer, de bekende hoogleraar woningmarktbeleid, zegt in het AD-artikel een discussie over het aanzienlijke ruimtegebruik van golfbanen een logische te vinden. “Als je flink de lucht in moet om maar genoeg woningen te kunnen bouwen, of als je moet bouwen op heel ingewikkelde plekken, zoals in Den Haag, dan kun je de vraag stellen of golfbanen in zo’n druk gebied wel zo handig zijn. Misschien zouden we de golfbanen die zo dicht bij de grotere steden liggen, niet langer moeten ontzien.”

Golfershart
Wonen aan de golfbaan met uitzicht op fairways en greens is een bekend fenomeen. Wonen óp de golfbaan, letterlijk, is dat de toekomst? Ik zou die ontwikkeling natuurlijk erg betreuren, iedere fairway of green die verdwijnt doet het golfershart pijn. Maar als het er toch van moet komen, dan weet ik wel een mooie locatie voor huize Louter: op de green van hole 17 van de Noordwijkse Golfclub. Ik denk aan een wit rietgedekt landhuis in Engelse stijl, zoals je die vaak ziet bij de kust.

Op die 17de, een van de beste par-3-holes van ons land, heb ik mijn eerste en tot nu toe enige hole-in-one gemaakt. Bij die green, heerlijk beschut gelegen door een hoge duinpartij, geen bunker of waterpartij, dat is wel jammer voor mijn (hopelijk) toekomstige kleinkinderen. Nou ja, speelruimte genoeg daar in de Noordwijkse duinen en de zee op een paar honderd meter. Een bescheiden plaquette komt er naast de voordeur van mijn mansion: Op deze plek waar ooit een green lag, maakte Gerard Louter met een iets te dun geraakte ijzer-4…

Vlekken
Het zal zo’n vaart ongetwijfeld niet lopen, toch ben ik er niet helemaal gerust op. De wooncrisis wordt naar verwachting alleen maar groter, en hoe groter de crisis hoe rigoureuzer de maatregelen. Nog niet zo heel lang geleden dachten Nederlandse boeren dat ze nog vele jaren door konden met voor dag en dauw opstaan en koetjes melken. Toen kwam er een stikstofkaartje uit een la met rode en dieprode vlekken en gaat er de komende jaren onherroepelijk een groot aantal boerenbedrijven verdwijnen.

De komende jaren moeten er een miljoen huizen bijgebouwd worden en de duurzaamheidswetenschapper heeft voor zijn weblog alvast een mooi rekensommetje gemaakt. “Als je rekent met een dichtheid van 45 woningen per hectare grond zouden we al die huizen kwijt kunnen op de golfbanen in Nederland.” Hoppa, woningnood opgelost.

Is golfen decadent in drukke regio’s? “We kunnen de woningnood oplossen door te bouwen op golfbanen.” Dat was de nogal uitgebreide kop boven een artikel onlangs in het Algemeen Dagblad. De woningnood in Nederland is erg groot en Ronald Rovers, een duurzaamheidswetenschapper, weet wel een oplossing: huizen en appartementen bouwen op die tientallen hectares grond slurpende golfbanen. “Het ruimtebeslag van die golfbanen valt niet meer te verkopen”, zegt Rovers in het AD-artikel. “In dit land waar we elke vierkante meter drie keer moeten omdraaien is dit volstrekt belachelijk, decadent zelfs.”

magazine

Column 

Huis
op de green

Column Gerard Louter

magazine

Wacht golfbanen een vergelijkbaar scenario als er straks, mede door een groot gebrek aan geschikte bouwlocaties, voor tienduizenden mensen echt geen huis meer te vinden is? Peter Boelhouwer, de bekende hoogleraar woningmarktbeleid, zegt in het AD-artikel een discussie over het aanzienlijke ruimtegebruik van golfbanen een logische te vinden. “Als je flink de lucht in moet om maar genoeg woningen te kunnen bouwen, of als je moet bouwen op heel ingewikkelde plekken, zoals in Den Haag, dan kun je de vraag stellen of golfbanen in zo’n druk gebied wel zo handig zijn. Misschien zouden we de golfbanen die zo dicht bij de grotere steden liggen, niet langer moeten ontzien.”

Op die 17de, een van de beste par-3-holes van ons land, heb ik mijn eerste en tot nu toe enige hole-in-one gemaakt. Bij die green, heerlijk beschut gelegen door een hoge duinpartij, geen bunker of waterpartij, dat is wel jammer voor mijn (hopelijk) toekomstige kleinkinderen. Nou ja, speelruimte genoeg daar in de Noordwijkse duinen en de zee op een paar honderd meter. Een bescheiden plaquette komt er naast de voordeur van mijn mansion: Op deze plek waar ooit een green lag, maakte Gerard Louter met een iets te dun geraakte ijzer-4…

Golfershart
Wonen aan de golfbaan met uitzicht op fairways en greens is een bekend fenomeen. Wonen óp de golfbaan, letterlijk, is dat de toekomst? Ik zou die ontwikkeling natuurlijk erg betreuren, iedere fairway of green die verdwijnt doet het golfershart pijn. Maar als het er toch van moet komen, dan weet ik wel een mooie locatie voor huize Louter: op de green van hole 17 van de Noordwijkse Golfclub. Ik denk aan een wit rietgedekt landhuis in Engelse stijl, zoals je die vaak ziet bij de kust.

Beschietingen
Waarschijnlijk zie ik spoken, maar als ik zulke uitspraken lees lijkt waakzaamheid en enige achterdocht me toch geboden. Ligt er al ergens in een la van een overijverige ambtenaar een kaartje met alle golfbanen van Nederland met rode en dieprode vlekken op de plekken die het meest geschikt zijn voor woningbouw? Is Rovers een door het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening vooruitgeschoven pion? Zijn de uitspraken van de duurzaamheidswetenschapper inleidende beschietingen, worden de geesten langzaam rijp gemaakt om Nederlandse golfbanen op te offeren voor woningbouw? Mocht het ooit zo ver komen dan vrees ik dat de Nederlandse golfers, in tegenstelling tot de boeren, weinig steun van het volk hoeven te verwachten.

Een recent onderzoek toonde aan dat golf nog steeds als een elitaire bezigheid wordt gezien, een sport voor de happy few die woont in forse koophuizen met grotendeels afgeloste hypotheken.

Trots op de boeren! Zonder boeren geen eten! 

Zonder golfers? Heel veel ruimte voor huizen op gewilde groene locaties. 

Als golfers luidkeels en massaal protesteren dan maar, net als de boeren met buggies en trolleys snelwegen blokkeren? Ik zie het er niet van komen, daarvoor zijn golfers te netjes en bedaard.

Vlekken
Het zal zo’n vaart ongetwijfeld niet lopen, toch ben ik er niet helemaal gerust op. De wooncrisis wordt naar verwachting alleen maar groter, en hoe groter de crisis hoe rigoureuzer de maatregelen. Nog niet zo heel lang geleden dachten Nederlandse boeren dat ze nog vele jaren door konden met voor dag en dauw opstaan en koetjes melken. Toen kwam er een stikstofkaartje uit een la met rode en dieprode vlekken en gaat er de komende jaren onherroepelijk een groot aantal boerenbedrijven verdwijnen.

De komende jaren moeten er een miljoen huizen bijgebouwd worden en de duurzaamheidswetenschapper heeft voor zijn weblog alvast een mooi rekensommetje gemaakt. “Als je rekent met een dichtheid van 45 woningen per hectare grond zouden we al die huizen kwijt kunnen op de golfbanen in Nederland.” Hoppa, woningnood opgelost.

Is golfen decadent in drukke regio’s? “We kunnen de woningnood oplossen door te bouwen op golfbanen.” Dat was de nogal uitgebreide kop boven een artikel onlangs in het Algemeen Dagblad. De woningnood in Nederland is erg groot en Ronald Rovers, een duurzaamheidswetenschapper, weet wel een oplossing: huizen en appartementen bouwen op die tientallen hectares grond slurpende golfbanen. “Het ruimtebeslag van die golfbanen valt niet meer te verkopen”, zegt Rovers in het AD-artikel. “In dit land waar we elke vierkante meter drie keer moeten omdraaien is dit volstrekt belachelijk, decadent zelfs.”