Rachel Boddendijk

Patricia Schepens

Atke Wegerif

Melanie Reep

Tekst: Eefje Kievits Beeld: Edwin Vermaas

magazine

PORTRET

Liefde 

golf

voor

Ik blijf nieuwe ideeën en inspiraties opdoen
Met mijn langst lopende onderneming doen we voor veel golfbanen de ICT, van A tot Z.  Specifiek voor de golfbanen hebben we een toegangscontrole en betaalsystemen ontwikkeld. Ideeën voor een nieuwe onderneming worden geboren door een combinatie van nieuwsgierigheid, veel netwerken en brede interesse. Zo ben ik nu betrokken bij de ontwikkeling van duurzame deksels voor theebekers met infusie capsule voor losse thee, een platform voor het veilig verhandelen van cadeaubonnen en een managementbedrijf voor private jets. Ik ga wel op vakantie, maar er is geen duidelijke scheidslijn tussen werk en vakantie. Je moet mij niet een paar weken op het strand zetten, want let maar op, dan neem ik de strandtent over of ik bouw er diezelfde week nog één naast. Ondanks mijn verschillende ondernemingen en drukke agenda zal je me niet gauw betrappen op stress. Ik krijg pas stress als er gedwongen routine en regelmaat in mijn dagen sluipt. Mijn creativiteit moet de vrije hand houden.

Loslaten creëert ruimte
Golfen is voor mij een combinatie van ontspannen en netwerken. Met een overvolle agenda combineer ik vaak een zakelijke afspraak met een rondje golf. In een ontspannen sfeer leren we elkaar beter kennen, kunnen we bijpraten. Dat is overigens wel anders geweest. Toen de kredietcrisis insloeg, zocht ik de rust op de golfbaan. Nadien associeerde ik de golfbaan met een soort stressreactie. Dan was ik op een prachtige golfbaan, maar ik kon het niet voelen en beleven. Gelukkig is dat weggetrokken en geniet ik nu weer van het golfen. Zo’n periode geeft zelfvertrouwen, dus ik ben ook niet bang dat die associatie terugkeert. Ik ben geen control freak. Het liefst laat ik de touwtjes los, dat vertrouw ik mijn medewerkers ook toe. Omdat ik geloof in loslaten, komt er ruimte om te creëren.

Ik koop de strandtent op of ik start er diezelfde week nog een

Vliegende golfer
Ik heb naast het golfen nog een grote passie waar ik ook mijn werk van heb gemaakt. Voor bedrijven en particulieren verzorg ik ferry-vluchten. Bijvoorbeeld als er een reparatie is uitgevoerd en het toestel terug moet naar de eigenaar of als er een vliegtuig is gekocht of verkocht. Soms pak ik met vrienden of vriendinnen spontaan het vliegtuig. Dan vliegen we bijvoorbeeld naar Golf Club Norderney, op een van de Duitse Waddeneilanden of naar Schotland. Dat is echt ultieme vrijheid. Ik gooi mijn tas niet achter in de auto maar in het bagageruim. Soms kan ik al lopend vanaf het vliegveld naar de golfbaan. Ja hoor, je mag me best een levensgenieter noemen, maar wel een hardwerkende.

Ondernemende en vliegende levensgenieter

Melanie Reep

Ik was er vroeg bij
Ik heb het ondernemende altijd in mij gehad. Als kind was ik al dingen aan het verkopen en aan het onderzoeken waar behoefte aan was. Ik kon goed met computers omgaan en hielp mensen met diverse problemen. De eerste jaren heb ik dat als gevolmachtigde van mijn moeders eenmanszaak kunnen doen, maar dat werd onwerkbaar en ik richtte als minderjarige met toestemming van de rechtbank mijn eigen bedrijf op. Ik kwam in aanraking met golf door een klant die me meenam naar golfbaan Spaarnwoude. Ik was er nieuwsgierig naar. Met een andere zakelijke relatie ben ik aan de slag gegaan om mijn GVB te halen.  Mijn vader kreeg ook de kriebels en speelde bij golfbaan Ookmeer, waar ik ook een tijdje lid ben geweest.  Dan golf je van hoekvlag naar hoekvlag over voetbalvelden. Toen ik serieuzer werd met golfen en meer competitie wilde spelen, ben ik eerst op Golfbaan Naarderbos gaan spelen en daarna bij Almeerderhout.

Ik gooi mijn golftas het liefst in het bagageruim van een vliegtuigje

magazine

Verschillende vrouwen met verschillende achtergrond. En met één levensgrote gemene deler. Deze vier vrouwen geven een inkijkje in hun liefdevolle relatie met de golf.

Verslaafd?
Of ik verslaafd ben? Ik speel en train zo’n 2 à 3 keer per week, lees alle magazines, bekijk YouTube-video’s met instructies, speel het liefst zoveel mogelijk nieuwe banen en tegenwoordig gaan we op golfvakantie. Oh ja ik speel ook nog PGAtour22 op de Playstation. Ben ik dan verslaafd? Op vakantie spelen we vaak 4 verschillende banen. Ik bekijk dan online - bij wijze van voorpret - de scorekaart en de plattegrond, lees van een jaar lang alle reviews op Leadingcourses en dan boeken we wat starttijden. Ik ga uiteindelijk wel zonder verwachtingen de baan op. Als ik niet lekker speel, dan genieten we gewoon van de mooie omgeving. Mijn vrouw is fotografe, soms gaat ze mee in de buggy en combineren we onze hobby’s.

Avonturier op weg naar single handicap

Atke Wegerif

Voor ik het wist was ik verslaafd
Een vriendin van mij speelde Hoofdklasse in Zwolle. Ze stelde meermaals de vraag ‘ga je nou een keer mee naar de golfbaan?’ En zo geschiedde, ik sloeg een bal, die ging aardig. Toen dacht ik, die bal kan verder, mooier, gerichter en voor ik het doorhad, was ik verslaafd. Na die middag op de drivingrange stuurde zij een aanbieding door voor een reeks lessen en baanpermissie. Mijn vrouw en ik zijn tegelijk begonnen. Ik stond dagen achtereen te trainen, alles deed zeer, eelt op mijn handen, maar het was het meer dan waard.

Ik kwam thuis met een golfset
Als ik bij Lidl ben geweest, kom ik wel vaker thuis met spullen die niet op mijn boodschappenlijstje stonden. Ik ging voor een pak melk, maar ineens lag daar - alsof de duvel ermee speelde - een golfset. Voor € 100 een prima beginnersset. Mijn vrouw kocht er ook direct een.

‘Kun je al deze vragen met ja beantwoorden? Dan neem ik je mee!’

Wil je iemand enthousiast maken? Zeg dan dat hij of zij talent heeft!

magazine

Het hockey-hupje zit soms in de weg
Zelf heb ik jarenlang gehockeyd. Ergens biedt dat een voorsprong wat betreft de hand-oogcoördinatie. Je weet wel ongeveer waar je clubhoofd uit moet komen om de bal goed te raken. Maar soms werkt het wel in mijn nadeel. Met hockeyen wil je niet het gras raken, maar vól de bal of juist lekker onder bal komen zodat-ie omhooggaat. Soms maakte ik zelfs een ‘hockey-hupje’ om meer vaart in mijn swing te krijgen. Gelukkig is dat er nu uit. In 2,5 jaar tijd ben ik gezakt naar handicap 16. Het doel voor 2022 is bijgesteld van handicap 12 naar 9,9. Mijn trainer ziet dat ook wel zitten, dus we gaan ervoor. Over een paar weken krijg ik nieuwe wedges. Ik heb een fitting laten doen. Dan gaat er dus een wereld voor je open!

Enthousiasme werkt aanstekelijk 
Mijn collega’s werden onlangs ook wel nieuwsgierig naar het golfen. Ik heb een clinic voor ze geregeld in mei. Gezellig een dag buiten, samen, sportief en uitdagend, een leuker bedrijfsuitje is er toch niet? Ook mijn vader wilde graag mee, ik zei direct dat hij talent heeft, dat werkt, alleen als het ergens op lijkt natuurlijk! Binnenkort gaat hij mee naar de open dag. Ik denk dat het aanstekelijk werkt als je enthousiast bent. Als er weer iemand vraagt ‘is dat golfen nou ook wat voor mij?’ dan stel ik gewoon wat vragen: ‘wil je lekker buiten zijn, nieuwe mensen ontmoeten, jezelf uitdagen, een ferme wandeling maken, op de mooiste plekken ter wereld komen?’ Als ze die vragen allemaal met ja beantwoorden, neem ik ze mee. Ik gun iedereen het magische van golf.

Is een ballenhengel nou echt zo gek?
De een is fanatieker met haar handicap bezig dan de ander. Ik zelf totaal niet. Wat ik wel zou willen, is meer consistentie in mijn slagen. Dat ik wat minder missers heb, en minder vaak met mijn hengel in de vijver hoef te turen naar mijn bal die erin vloog. Overigens word ik altijd uitgelachen als ik met zo’n hengel sta. Is dat nou echt zo gek? Ik kreeg - juist omdat het van mijn man niet mocht - een hengel voor mijn verjaardag. We maken er gewoon een sport van om de ballen uit het water te vissen.

Oostenrijk heeft me in de zomer verrast
Op vakantie spelen we tegenwoordig met het gezin, soms zelfs met twee gezinnen. We hadden nog nooit een zomervakantie in Oostenrijk doorgebracht, maar sinds afgelopen jaar ben ik helemaal om. Ik speel in het buitenland op de een of andere manier veel beter dan thuis. Misschien komt het omdat ik bij een nieuwe baan nog geen verwachting heb. Ik kijk er echt naar uit om veel meer mooie plekken in Europa te ontdekken en dan hier en daar ook de golfbanen af te vinken. Ik heb er overigens geen spijt van dat ik ‘nu pas’ ben begonnen. Het valt allemaal precies in elkaar nu.

Strijden om ‘het jasje’ van de Borrelbokaal 

Patricia Schepens

Op woensdag 9.30 uur slaan we af
Mijn man gaf mij een golfles als verjaardagscadeau. Het was toevallig aan het begin van de corona lock-down, maar ik ben niet per se gaan golfen omdat ik niks anders kon doen. Ik wilde het gewoon ook graag leren, omdat mijn man al 15 jaar golft en mijn kinderen ruim 6 jaar. In mijn eerste golfjaar was het prachtig weer van maart tot en met december. We konden al onze tijd erin steken. Een vriendinnengroep werd geboren. Woensdagochtend om 9.30 uur golfen we steevast 9 holes, weer of geen weer. En op zondagochtend als de kinderen golfles krijgen, doen we dat nog eens.

Ik heb er geen spijt van dat ik ‘nu pas’ ben begonnen. 
Het valt precies in elkaar nu

Tijdens de Borrelbokaal moet je soms afslaan met je putter

magazine

Grappige momenten delen
Ik dacht altijd dat ik een nog veel te druk leven had om te gaan golfen. Dat het alleen voor mensen is die zeeën van tijd hebben, maar niks is minder waar. Ik kan het supergoed combineren. De woensdag- en zondagochtend zijn dus geblokt in mijn agenda. En juist omdat ik altijd druk bezig ben, vind ik op de golfbaan echt mijn rust. Ik laat alles los. En er gebeuren zulke hilarische dingen tijdens het golfen, dat we zeiden ‘dit moeten we op Instagram zetten (@theladygolfers), dan zien meer vrouwen hoe leuk we het hebben’. Dan zien mensen mijn golfkar het water in rijden. Of het echt aanstekelijk werkt, weet ik niet. Wij hebben het in ieder geval gezellig. Tijdens de Borrelbokaal bijvoorbeeld, dan hebben we zoveel lol, als er weer iemand met zijn putter moet afslaan of een shotje moet drinken bij een gemiste putt.

Gasstelletje in mijn rugzak
Een aantal jaar geleden kreeg ik een ernstig skiongeluk. Omdat het geen optie voor mij was om niet bij de wedstrijden van mijn kinderen te kunnen kijken, ontdekte ik het zit-skiën, maar na een tijdje vertelde mijn skilerares dat ze er wel weer in geloofde als ik weer staand kon skiën. De laatste jaren doe ik veel aan toerskiën, dan loop je in een rustig tempo tegen de berg omhoog, lettend op je hartslag en ademhaling. Eenmaal boven bak ik met het gasstelletje en pannetje uit mijn rugtas een paar pannenkoeken. Daarna ski ik naar beneden. De vrijheid, fysieke inspanning, wat heeft een mens nog meer nodig? Het zou zo mooi zijn als we tijdens het golfen ook weer eens rustig een broodje (of pannenkoekje) kunnen eten, zonder dat je je opgejaagd voelt.

De ultieme combinatie
Twee jaar geleden heb ik het golfen weer opgepakt. Mijn pro Rogier Kootker stond vanaf het eerste moment pal achter mij. Dit jaar heb ik als doel een handicap onder de 20 te krijgen. Hij kan me goed stimuleren. Terug op de golfbaan, terug bij mijn oude liefde. Ik heb nog één grote droom, de ultieme super-combinatie. Op de gletsjer van Kaprun wordt ieder jaar het ‘WK Ski & Golf’ georganiseerd. Het beste van 2 werelden! Het lijkt me een gave uitdaging om dat samen met mijn zoon en dochter te doen.

Het beste van twee werelden

Rachel Boddendijk

Buurman, wat doet u nu?
Ik heb mezelf geïntroduceerd in de golfsport. Oh nee, dat is niet helemaal waar. Mijn buurman legde steeds ‘iets’ in de kofferbak, was dan een paar uur van huis. Ik werd nieuwsgierig en vroeg hem wat het was. Hij vertelde dat het golfclubs zijn. Ik was in ieder geval blij dat het geen lijkenzak was en ik per ongeluk een seriemoordenaar had ontdekt, maar je begrijpt, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik ben een week later ook naar de golfbaan gereden, nam lessen en was verkocht. In die periode sloeg ik dagelijks 250 ballen voordat ik naar mijn werk ging. Overal blaren maar er was niks mooiers. Het hek van de golfbaan ging open, ik pakte als eerste een mandje ballen en positioneerde me voor de spiegel.

magazine

Ik heb nog één grote droom, de ultieme super-combinatie

Dan hupsen er in Tsjechië ineens stokstaartjes over de fairway. Geweldig toch?!

Stokstaartjes op de fairway
Mijn twee kinderen zijn wedstrijdskiërs. Ik ben de hele winter met ze on tour. Dat vraagt veel tijd van me, maar ik vind het prachtig dat zij zo gedreven zijn in de sport. Beide kids golfen ook graag, mijn zoon het liefst ’s morgens vroeg voordat hij naar school moet en mijn dochter het liefst met zonsondergang. De rust die we in de bergen ervaren, ervaren we ook op de golfbaan. We kunnen enorm genieten samen. Afgelopen oktober hebben mijn dochter en ik bijvoorbeeld heerlijk een week in Turkije gespeeld. Het spelen van buitenlandse banen vind ik fantastisch, om de totaal andere ervaring dan in Nederland. Dan hupsen er in Tsjechië ineens stokstaartjes over de fairway, die bijna aandachtig ons spel bewonderen, geweldig toch?!

Melanie Reep

magazine

Atke Wegerif

PORTRET

Patricia Schepens

Rachel Boddendijk

Liefde 

voor

golf

Tekst: Eefje Kievits Beeld: Edwin Vermaas

Vliegende golfer
Ik heb naast het golfen nog een grote passie waar ik ook mijn werk van heb gemaakt. Voor bedrijven en particulieren verzorg ik ferry-vluchten. Bijvoorbeeld als er een reparatie is uitgevoerd en het toestel terug moet naar de eigenaar of als er een vliegtuig is gekocht of verkocht. Soms pak ik met vrienden of vriendinnen spontaan het vliegtuig. Dan vliegen we bijvoorbeeld naar Golf Club Norderney, op een van de Duitse Waddeneilanden of naar Schotland. Dat is echt ultieme vrijheid. Ik gooi mijn tas niet achter in de auto maar in het bagageruim. Soms kan ik al lopend vanaf het vliegveld naar de golfbaan. Ja hoor, je mag me best een levensgenieter noemen, maar wel een hardwerkende.

Ik gooi mijn golftas het liefst in het bagageruim van een vliegtuigje

Ik blijf nieuwe ideeën en inspiraties opdoen
Met mijn langst lopende onderneming doen we voor veel golfbanen de ICT, van A tot Z.  Specifiek voor de golfbanen hebben we een toegangscontrole en betaalsystemen ontwikkeld. Ideeën voor een nieuwe onderneming worden geboren door een combinatie van nieuwsgierigheid, veel netwerken en brede interesse. Zo ben ik nu betrokken bij de ontwikkeling van duurzame deksels voor theebekers met infusie capsule voor losse thee, een platform voor het veilig verhandelen van cadeaubonnen en een managementbedrijf voor private jets. Ik ga wel op vakantie, maar er is geen duidelijke scheidslijn tussen werk en vakantie. Je moet mij niet een paar weken op het strand zetten, want let maar op, dan neem ik de strandtent over of ik bouw er diezelfde week nog één naast. Ondanks mijn verschillende ondernemingen en drukke agenda zal je me niet gauw betrappen op stress. Ik krijg pas stress als er gedwongen routine en regelmaat in mijn dagen sluipt. Mijn creativiteit moet de vrije hand houden.

Loslaten creëert ruimte
Golfen is voor mij een combinatie van ontspannen en netwerken. Met een overvolle agenda combineer ik vaak een zakelijke afspraak met een rondje golf. In een ontspannen sfeer leren we elkaar beter kennen, kunnen we bijpraten. Dat is overigens wel anders geweest. Toen de kredietcrisis insloeg, zocht ik de rust op de golfbaan. Nadien associeerde ik de golfbaan met een soort stressreactie. Dan was ik op een prachtige golfbaan, maar ik kon het niet voelen en beleven. Gelukkig is dat weggetrokken en geniet ik nu weer van het golfen. Zo’n periode geeft zelfvertrouwen, dus ik ben ook niet bang dat die associatie terugkeert. Ik ben geen control freak. Het liefst laat ik de touwtjes los, dat vertrouw ik mijn medewerkers ook toe. Omdat ik geloof in loslaten, komt er ruimte om te creëren.

Ik koop de strandtent op of ik start er diezelfde week nog een

Ik was er vroeg bij
Ik heb het ondernemende altijd in mij gehad. Als kind was ik al dingen aan het verkopen en aan het onderzoeken waar behoefte aan was. Ik kon goed met computers omgaan en hielp mensen met diverse problemen. De eerste jaren heb ik dat als gevolmachtigde van mijn moeders eenmanszaak kunnen doen, maar dat werd onwerkbaar en ik richtte als minderjarige met toestemming van de rechtbank mijn eigen bedrijf op. Ik kwam in aanraking met golf door een klant die me meenam naar golfbaan Spaarnwoude. Ik was er nieuwsgierig naar. Met een andere zakelijke relatie ben ik aan de slag gegaan om mijn GVB te halen.  Mijn vader kreeg ook de kriebels en speelde bij golfbaan Ookmeer, waar ik ook een tijdje lid ben geweest.  Dan golf je van hoekvlag naar hoekvlag over voetbalvelden. Toen ik serieuzer werd met golfen en meer competitie wilde spelen, ben ik eerst op Golfbaan Naarderbos gaan spelen en daarna bij Almeerderhout.

Ondernemende en vliegende levensgenieter

Melanie Reep

Verschillende vrouwen met verschillende achtergrond. En met één levensgrote gemene deler. Deze vier vrouwen geven een inkijkje in hun liefdevolle relatie met de golf.

‘Kun je al deze vragen met ja beantwoorden? Dan neem ik je mee!’

Verslaafd?
Of ik verslaafd ben? Ik speel en train zo’n 2 à 3 keer per week, lees alle magazines, bekijk YouTube-video’s met instructies, speel het liefst zoveel mogelijk nieuwe banen en tegenwoordig gaan we op golfvakantie. Oh ja ik speel ook nog PGAtour22 op de Playstation. Ben ik dan verslaafd? Op vakantie spelen we vaak 4 verschillende banen. Ik bekijk dan online - bij wijze van voorpret - de scorekaart en de plattegrond, lees van een jaar lang alle reviews op Leadingcourses en dan boeken we wat starttijden. Ik ga uiteindelijk wel zonder verwachtingen de baan op. Als ik niet lekker speel, dan genieten we gewoon van de mooie omgeving. Mijn vrouw is fotografe, soms gaat ze mee in de buggy en combineren we onze hobby’s.

Wil je iemand enthousiast maken? Zeg dan dat hij of zij talent heeft!

Het hockey-hupje zit soms in de weg
Zelf heb ik jarenlang gehockeyd. Ergens biedt dat een voorsprong wat betreft de hand-oogcoördinatie. Je weet wel ongeveer waar je clubhoofd uit moet komen om de bal goed te raken. Maar soms werkt het wel in mijn nadeel. Met hockeyen wil je niet het gras raken, maar vól de bal of juist lekker onder bal komen zodat-ie omhooggaat. Soms maakte ik zelfs een ‘hockey-hupje’ om meer vaart in mijn swing te krijgen. Gelukkig is dat er nu uit. In 2,5 jaar tijd ben ik gezakt naar handicap 16. Het doel voor 2022 is bijgesteld van handicap 12 naar 9,9. Mijn trainer ziet dat ook wel zitten, dus we gaan ervoor. Over een paar weken krijg ik nieuwe wedges. Ik heb een fitting laten doen. Dan gaat er dus een wereld voor je open!

Enthousiasme werkt aanstekelijk 
Mijn collega’s werden onlangs ook wel nieuwsgierig naar het golfen. Ik heb een clinic voor ze geregeld in mei. Gezellig een dag buiten, samen, sportief en uitdagend, een leuker bedrijfsuitje is er toch niet? Ook mijn vader wilde graag mee, ik zei direct dat hij talent heeft, dat werkt, alleen als het ergens op lijkt natuurlijk! Binnenkort gaat hij mee naar de open dag. Ik denk dat het aanstekelijk werkt als je enthousiast bent. Als er weer iemand vraagt ‘is dat golfen nou ook wat voor mij?’ dan stel ik gewoon wat vragen: ‘wil je lekker buiten zijn, nieuwe mensen ontmoeten, jezelf uitdagen, een ferme wandeling maken, op de mooiste plekken ter wereld komen?’ Als ze die vragen allemaal met ja beantwoorden, neem ik ze mee. Ik gun iedereen het magische van golf.

Voor ik het wist was ik verslaafd
Een vriendin van mij speelde Hoofdklasse in Zwolle. Ze stelde meermaals de vraag ‘ga je nou een keer mee naar de golfbaan?’ En zo geschiedde, ik sloeg een bal, die ging aardig. Toen dacht ik, die bal kan verder, mooier, gerichter en voor ik het doorhad, was ik verslaafd. Na die middag op de drivingrange stuurde zij een aanbieding door voor een reeks lessen en baanpermissie. Mijn vrouw en ik zijn tegelijk begonnen. Ik stond dagen achtereen te trainen, alles deed zeer, eelt op mijn handen, maar het was het meer dan waard.

Ik kwam thuis met een golfset
Als ik bij Lidl ben geweest, kom ik wel vaker thuis met spullen die niet op mijn boodschappenlijstje stonden. Ik ging voor een pak melk, maar ineens lag daar - alsof de duvel ermee speelde - een golfset. Voor € 100 een prima beginnersset. Mijn vrouw kocht er ook direct een.

Avonturier op weg naar single handicap

Atke Wegerif

Is een ballenhengel nou echt zo gek?
De een is fanatieker met haar handicap bezig dan de ander. Ik zelf totaal niet. Wat ik wel zou willen, is meer consistentie in mijn slagen. Dat ik wat minder missers heb, en minder vaak met mijn hengel in de vijver hoef te turen naar mijn bal die erin vloog. Overigens word ik altijd uitgelachen als ik met zo’n hengel sta. Is dat nou echt zo gek? Ik kreeg - juist omdat het van mijn man niet mocht - een hengel voor mijn verjaardag. We maken er gewoon een sport van om de ballen uit het water te vissen.

Oostenrijk heeft me in de zomer verrast
Op vakantie spelen we tegenwoordig met het gezin, soms zelfs met twee gezinnen. We hadden nog nooit een zomervakantie in Oostenrijk doorgebracht, maar sinds afgelopen jaar ben ik helemaal om. Ik speel in het buitenland op de een of andere manier veel beter dan thuis. Misschien komt het omdat ik bij een nieuwe baan nog geen verwachting heb. Ik kijk er echt naar uit om veel meer mooie plekken in Europa te ontdekken en dan hier en daar ook de golfbanen af te vinken. Ik heb er overigens geen spijt van dat ik ‘nu pas’ ben begonnen. Het valt allemaal precies in elkaar nu.

Tijdens de Borrelbokaal moet je soms afslaan met je putter

Grappige momenten delen
Ik dacht altijd dat ik een nog veel te druk leven had om te gaan golfen. Dat het alleen voor mensen is die zeeën van tijd hebben, maar niks is minder waar. Ik kan het supergoed combineren. De woensdag- en zondagochtend zijn dus geblokt in mijn agenda. En juist omdat ik altijd druk bezig ben, vind ik op de golfbaan echt mijn rust. Ik laat alles los. En er gebeuren zulke hilarische dingen tijdens het golfen, dat we zeiden ‘dit moeten we op Instagram zetten (@theladygolfers), dan zien meer vrouwen hoe leuk we het hebben’. Dan zien mensen mijn golfkar het water in rijden. Of het echt aanstekelijk werkt, weet ik niet. Wij hebben het in ieder geval gezellig. Tijdens de Borrelbokaal bijvoorbeeld, dan hebben we zoveel lol, als er weer iemand met zijn putter moet afslaan of een shotje moet drinken bij een gemiste putt.

Ik heb er geen spijt van dat ik ‘nu pas’ ben begonnen. 
Het valt precies in elkaar nu

Op woensdag 9.30 uur slaan we af
Mijn man gaf mij een golfles als verjaardagscadeau. Het was toevallig aan het begin van de corona lock-down, maar ik ben niet per se gaan golfen omdat ik niks anders kon doen. Ik wilde het gewoon ook graag leren, omdat mijn man al 15 jaar golft en mijn kinderen ruim 6 jaar. In mijn eerste golfjaar was het prachtig weer van maart tot en met december. We konden al onze tijd erin steken. Een vriendinnengroep werd geboren. Woensdagochtend om 9.30 uur golfen we steevast 9 holes, weer of geen weer. En op zondagochtend als de kinderen golfles krijgen, doen we dat nog eens.

Strijden om ‘het jasje’ van de Borrelbokaal 

Patricia Schepens

De ultieme combinatie
Twee jaar geleden heb ik het golfen weer opgepakt. Mijn pro Rogier Kootker stond vanaf het eerste moment pal achter mij. Dit jaar heb ik als doel een handicap onder de 20 te krijgen. Hij kan me goed stimuleren. Terug op de golfbaan, terug bij mijn oude liefde. Ik heb nog één grote droom, de ultieme super-combinatie. Op de gletsjer van Kaprun wordt ieder jaar het ‘WK Ski & Golf’ georganiseerd. Het beste van 2 werelden! Het lijkt me een gave uitdaging om dat samen met mijn zoon en dochter te doen.

Gasstelletje in mijn rugzak
Een aantal jaar geleden kreeg ik een ernstig skiongeluk. Omdat het geen optie voor mij was om niet bij de wedstrijden van mijn kinderen te kunnen kijken, ontdekte ik het zit-skiën, maar na een tijdje vertelde mijn skilerares dat ze er wel weer in geloofde als ik weer staand kon skiën. De laatste jaren doe ik veel aan toerskiën, dan loop je in een rustig tempo tegen de berg omhoog, lettend op je hartslag en ademhaling. Eenmaal boven bak ik met het gasstelletje en pannetje uit mijn rugtas een paar pannenkoeken. Daarna ski ik naar beneden. De vrijheid, fysieke inspanning, wat heeft een mens nog meer nodig? Het zou zo mooi zijn als we tijdens het golfen ook weer eens rustig een broodje (of pannenkoekje) kunnen eten, zonder dat je je opgejaagd voelt.

Dan hupsen er in Tsjechië ineens stokstaartjes over de fairway. Geweldig toch?!

Stokstaartjes op de fairway
Mijn twee kinderen zijn wedstrijdskiërs. Ik ben de hele winter met ze on tour. Dat vraagt veel tijd van me, maar ik vind het prachtig dat zij zo gedreven zijn in de sport. Beide kids golfen ook graag, mijn zoon het liefst ’s morgens vroeg voordat hij naar school moet en mijn dochter het liefst met zonsondergang. De rust die we in de bergen ervaren, ervaren we ook op de golfbaan. We kunnen enorm genieten samen. Afgelopen oktober hebben mijn dochter en ik bijvoorbeeld heerlijk een week in Turkije gespeeld. Het spelen van buitenlandse banen vind ik fantastisch, om de totaal andere ervaring dan in Nederland. Dan hupsen er in Tsjechië ineens stokstaartjes over de fairway, die bijna aandachtig ons spel bewonderen, geweldig toch?!

Buurman, wat doet u nu?
Ik heb mezelf geïntroduceerd in de golfsport. Oh nee, dat is niet helemaal waar. Mijn buurman legde steeds ‘iets’ in de kofferbak, was dan een paar uur van huis. Ik werd nieuwsgierig en vroeg hem wat het was. Hij vertelde dat het golfclubs zijn. Ik was in ieder geval blij dat het geen lijkenzak was en ik per ongeluk een seriemoordenaar had ontdekt, maar je begrijpt, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik ben een week later ook naar de golfbaan gereden, nam lessen en was verkocht. In die periode sloeg ik dagelijks 250 ballen voordat ik naar mijn werk ging. Overal blaren maar er was niks mooiers. Het hek van de golfbaan ging open, ik pakte als eerste een mandje ballen en positioneerde me voor de spiegel.

Het beste van twee werelden

Rachel Boddendijk